1/2 Interview Bob Veldhuis: 35 jaar Rijnlands ondernemen op de Veluwe

Familiebedrijf Veldhuis Advies

In 1965, hetzelfde jaar dat Bob Veldhuis werd geboren, stichtte vader Henk het kantoortje dat uiteindelijk aan de basis zou staan van Veldhuis Advies. Hemelsbreed tweehonderd meter van waar het huidige kantoor zit, aan de Sportlaan in het Gelderse Heerde, aan de rand van de Veluwe. Een besluit dat ook in het het leven van zoon Bob een centrale rol zou gaan spelen.

Lesje nederigheid

"Soms deed ik wel vijf klantbezoeken op een avond. Liep ik om 22:00 uur bij een afspraak naar binnen, werd ik vlak daarvoor gebeld of ik mee kon helpen een schadeformulier in te vullen en gaf ik aan dat ik om half elf ook wel even langs kon komen”

Hoewel Bob Veldhuis dat nog niet kon bevroeden toen hij op de middelbare school met alleszins behoorlijke resultaten het VWO doorliep. “Ik wilde daarna niet studeren, niet werken; ik wilde eigenlijk helemaal niets.”

Terwijl zoonlief verwachtte dat hij wel burgemeester zou worden of dat Shell binnen afzienbare tijd wel aan de lijn zou hangen, vond vader Veldhuis de situatie op een gegeven moment wel een beetje vervelend worden. “Dus uiteindelijk zei hij ‘kom maar bij mij werken, dan ben je in ieder geval van de straat af’.” En zo werd Bob na die lange zomervakantie na zijn afstuderen de eerste werknemer van Henk Veldhuis.

Bob Veldhuis omschrijft zijn jongere zelf als ‘overmoedig’ en ‘lijdend aan zelfoverschatting’. In die zin fungeerden de eerste maanden in het adviesbedrijf van zijn vader als een uitstekend lesje in nederigheid. “Dan blijkt dat je zelfs over de meest basale dingen heel veel niet weet. En ga je dus regelmatig op je bek.” Zo bleek hij, nadat hij een afspraak met een klant was vergeten, toch wél een agenda nodig te hebben. En toonde het typen van de automatische incassolijsten aan dat hij wel erg creatief was, maar niet bepaald accuraat.

Overlijden en doorpakken

Op zijn negentiende had Veldhuis al een hele rits aan benodigde diploma’s voor het vak verzekeringsadviseur in de pocket en mocht hij al bij klanten langs. “Ik vertel het hierbinnen nog weleens, maar dan deed ik soms wel vijf klantbezoeken op een avond. Liep ik om 22:00 uur bij een afspraak naar binnen, werd ik vlak daarvoor gebeld of ik mee kon helpen een schadeformulier in te vullen en gaf ik aan dat ik om half elf ook wel even langs kon komen, aangezien ik toch in de buurt was. ‘Als het licht brandt, mag je aanbellen’, zeiden ze dan.”

Maar toen werd het 1 februari 1988 en overleed Henk Veldhuis. Hij 55 jaar, zoon Bob pas 22 jaar. Veertien dagen na het overlijden van vader zat Bob alweer in de auto, voor het verlengen van de bromfietsplaatjes. “Die verliepen altijd op 1 maart, dus ik moest in twee weken tijd langs een paar honderd adressen, de plaatjes verlengen en de acceptgiro’s innen.” En zo begon zijn ondernemersreis.

‘Als een oude jas’

Van ongemotiveerde VWO’er naar bevlogen ondernemer: Veldhuis heeft er geregeld over na zitten denken hoe het komt dat hij zó geïnspireerd was toen hij eenmaal op eigen benen stond. “Het ondernemerschap paste me vanaf dag één als een oude jas. Ik kon heel moeilijk tegen gezag. Of het nou mijn baas was, een voetbaltrainer of een politieagent. Het is nu wel minder, maar nog steeds kan ik er niet tegen als iemand me vertelt wat ik moet doen.”

Op 1 juli 1988 nam hij in de persoon van Herma zijn eerste medewerker aan; iemand die tot op de dag van vandaag bij Veldhuis Advies werkzaam is. “Zij is het tegenovergestelde van wat ik ben. Accuraat, consistent.” Op 1 januari kwam daar Dick Vos bij. “Hij als buitendienstmedewerker Particulieren, ik deed de buitendienst Bedrijven en Herma zat op de binnendienst.” Een onverwoestbare drie-eenheid: na tien jaar werd Dick medeaandeelhouder in Veldhuis Advies.

"Die Rijnlandse sfeer spreekt me veel meer aan dan het Angelsaksische model, dat we ook steeds meer in de branche terugzien. Waarbij het veel meer draait om cijfers, rendementen en als het niet goed gaat toch maar wat reorganiseren”

Rijnlands op de Veluwe

Die loyaliteit is symbolisch voor Veldhuis Advies en de regio. Klanten blijven graag zitten waar ze zitten. En het personeelsverloop binnen Veldhuis is minimaal. “Dat is iets wat we echt kóésteren. ‘Je mag tot je pensioen bij ons blijven werken’, geven we ze aan.”

Veldhuis is een echte aanhanger van het Rijnlands model, kwam hij achter. “Je leest eens iets, gaat naar een cursus en dan wordt je geconfronteerd met het Rijnlandse versus het Angelsaksische bedrijfsmodel. ‘Verrek, dat zijn wij’, dacht ik toen. We hebben bijvoorbeeld meewerkende teamleiders. Die weten namelijk een team op te bouwen, te verbinden en te motiveren. ‘Jongens, we moeten vanavond even een stapje extra zetten, anders komen de klanten in de verdrukking'. Die sfeer spreekt me veel meer aan dan het Angelsaksische model, dat we ook steeds meer in de branche terugzien. Waarbij het veel meer draait om cijfers, rendementen en als het niet goed gaat toch maar wat reorganiseren.”

Wat is Rijnlands ondernemen?
Het Rijnlands ondernemingsmodel legt de nadruk op het middellange- en langetermijndenken, waarbij investeren in de continuïteit van de onderneming belangrijker is dan een snelle kortetermijnwinst en het uitbetalen van aandeelhouders. Het betreft dan ook vaker familiebedrijven dan beursgenoteerde bedrijven. Het Rijnlands-model is een managementbenadering gebaseerd op concepten van samenwerking, consensus, sociale rechtvaardigheid en het dienen van de belangen van meerdere belanghebbenden. De voornaamste zorg is de duurzaamheid van een onderneming op lange termijn. Als leidersschapsstijl staat het voor de overlegcultuur, voor solidariteit, voor waardering, voor vakmanschap en voor andere waarden dan alleen geld, zoals kwaliteit en geluk.

‘Die van Veldhuis’ liggen goed in de markt

Tevreden medewerkers, stuk voor stuk specialisten in hun vakgebied, wat binnen Veldhuis zowel de brede particuliere als zakelijke verzekeringsmarkt omhelst, maar bijvoorbeeld ook arbodienstverlening. “Vroeger zat het specialisme bij de verzekeraars. Als mijn vader iets niet wist, belde hij daarheen. Nu zitten die specialismen bij ons in huis. En daarin zit voor ons de grootste uitdaging: onze specialisten vasthouden. We vergoeden opleidingen vrijwel onbegrensd, onze mensen zijn daarmee hartstikke goed gekwalificeerd. Maar bij verzekeraars weten ze ook wel dat ‘die van Veldhuis' een goeie is. Maar goed, het hoort ook wel weer bij een gezonde economie en je hebt er als ondernemer maar mee te dealen.”

Het zet in ieder geval geen rem op de groei. Veldhuis: “We hebben nog een aantal vacatures openstaan, dus rond het einde van het jaar zitten we boven de tachtig medewerkers. Ik verwacht dat we dit jaar ook door de omzetgrens van tien miljoen heen breken.”

Het tweede deel van het interview leest u hier. Dan gaan we onder in meer in op de volmacht-activiteiten van Veldhuis, de consolidatie in de verzekeringsmarkt en de positie die het Heerdese verzekeringsbedrijf daarbinnen inneemt.